Товарная пломба 1836 года

Большая часть музейных предметов попадает в коллекции от частных лиц путем дарения. Самые ценные из них зачастую становятся частью экспозиции музея. В этом году нам посчастливилось получить в дар уникальный экспонат – товарную пломбу 1836 года. Передал ее Зайцев Александр Николаевич – человек, интересующийся историей и активно поддерживающий культуру и религию нашего региона.

Товарная пломба с надписью: «ГРОД. ГУБ. СЛОН. УЕЗД. МЕСТ. РУЖАН. ФАБ.2 ГИЛ КУП. ЛЕЙБА НЕВАХОВИЧА ПИНЕСА 1836 ГОД» скорее всего использовалась на ружанской суконной фабрике, которая работала в 1833–1914 гг. Владельцами этой фабрики были братья Пинесы. В разное время на производстве изготавливали сукно и шерстяные одеяла. Предприятие имело водяной двигатель, лакомобили, 51 ткацкий станок, 5 чесальных и 6 прядильных машин. А в 1903 году там появились 2 паровые машины и паровой котел. Ружанская суконная фабрика братьев Пинесов была местом работы 150 человек.

Свинцовая товарная пломба данной фабрики после научной обработки пополнит экспозицию музея и будет доступна посетителям.

Сувенирная лавка музея пополнила свой ассортимент!

Дорогие друзья, мы рады Вам сообщить, что сувенирная лавка нашего музея теперь реализовывает новые виды продукции.

Сейчас в нашей лавке Вы можете приобрести необыкновенной красоты шарфы авторской работы Марины Мары (Коноваловой), выполненные в технике батик по шелку и кашемиру. Такой эксклюзивный и дорогой предмет одежды подойдет как в качестве подарка, так и в качестве украшения для себя любимой. Кроме того, в лавке имеются и художественные работы художницы: пастельная работа «Сынковичи» и работа в технике масляной живописи «Ружанский дворец в обрамлении ирисов».

Обновился ассортимент и гончарных изделий: пиалы с авторской росписью, небольшие чашечки, сосуд для вина и многое другое.

Новинкой в нашей лавке стали свечи ручной работы! Особенно актуально для молодоженов: здесь Вы сможете приобрести свечи на венчание, а также свечи для обряда «Семейный очаг». В разном цветовом решении и с неповторимым рисунком они смогут стать прекрасным дополнением праздника или подарком для близких, друзей, а также дорогих учителей на профессиональный праздник.

«Ружанская брама» вярнулася!

Пасля некалькіх гадоў перапынку ў палацава-паркавым ансамблі роду Сапегаў у г.п. Ружаны аднавілася свята «Ружанская брама». Прайшло яно, як і было абвешчана, у мінулую суботу.

Некалькі гадоў запар масавыя мерапрыемствы абмяжоўваліся з-за каранавіруснай інфекцыі. Гэтая «карона» значна паўплывала на нашы звычкі, традыцыі, але як толькі хвароба крыху адступіла, людзі нібы спахапіліся, адчулі недахоп зносін. І сёлетняе лета стала гарачым не толькі па надвор‘і, але і па колькасці святаў рознага маштабу.

Забягаючы наперад, адзначым, што свята ў Ружанах было арганізавана на самым вышэйшым узроўні. Тут пастараліся ўсе: самі гаспадары, а гэта супрацоўнікі сельвыканкама, работнікі культуры як раённыя, так і мясцовыя, органы правапарадку і многія іншыя.

Даводзілася ўдзельнічаць у многіх мерапрыемствах такога кшталту, ёсць з чым параўноўваць. Адзначым, што наша было нічым не горшае за святкаванні, наладжаныя, напрыклад, у Мінскай, Гродзенскай, Гомельскай абласцях, а можа ў некаторых момантах і лепшае. На тэрыторыі палацавага комплексу панавала па-хатняму ўтульная, весёлая і яскравая атмасфера. Можна было паўдзельнічаць у рыцарскіх турнірах, пастраляць з лука, пакідаць на трапнасць сякеры, адчуць сябе рыцарам дамскага сэрца, патанчыць пад старадаўнюю музыку, якую так добра выконвала дзяўчына на валынцы. Былі і іншыя забавы, якія прыйшліся да спадобыяк дзецям, так і дарослым людзям.

Зацікавілі вырабы рамеснікаў, якія прыехалі не толькі з Пружаншчыны, але і з іншых куткоў Беларусі. Можна было набыць ганчарны посуд, гліняныя, гіпсавыя цацкі, статуэткі, вышываныя рушнікі, кашулі, блузы, бытавыя рэчы з дрэва і многае іншае на любы густ і кашалёк. Можна было паспытаць прысмакаў, пакаштаваць і купіць мёд, садавіну, агародніну. Зрабіць экскурсію па самім палацы, акунуцца ў эпоху шляхціцаў, уладароў, князёў…

А ў гэты час на сцэне свята выступалі шматлікія майстры мастацтваў.

Арганізатары паклапаціліся літаральна пра кожнага гледача — ад самых маленькіх да сталых. У адпаведнасці з гэтым фарміравалася праграма «Ружанскай брамы». Следам за канцэртам творчых калектываў і выканаўцаў раёна і вобласці на сцэну выйшлі госці са сталіцы — любімы многімі і добра знаёмы з дзяцінства заслужаны калектыў краіны, беларускі ансамбль народнай музыкі «Бяседа». Хіба можна было не пусціцца ў скокі пад іх «Марусеньку», «Вечарынку», «Гарыць касцёр», «Родную хату», «Мы вам жадаем», «Чарку на пасашок» і многія іншыя кампазіцыі? Госці свята проста не маглі ўсядзець на месцы, танцавалі і дарослыя, і дзеці. І, канечне, віталі калектыў Белтэлерадыёкампаніі пад кіраўніцтвам кампазітара, народнага артыста Беларусі Леаніда Захлеўнага шчырымі апладысментамі.

Наступнай часткай стаў своеасаблівы гістарычна-музычны экскурс — тэатралізаваная праграма «У будучыню праз стагоддзі». Падчас яе ўзгадалі гісторыю палаца, будаўніцтва якога распачалося напачатку XVII стагоддзя па распараджэнні канцлера ВКЛ, галоўнакамандуючага войскамі, гетмана Льва Сапегі. Успомнілі, што ў Ружанах раней была шыкоўная шматтысячная бібліятэка, існавалі вялікая мастацкая галерэя і адзін з лепшых у Еўропе тэатраў. Склепы ж палаца захоўвалі дзяржаўную казну.

     

Зачаравалі выкананне спеву «Господи, Иисусе Христе, помилуй мя грешного» і танец анёлаў.

З радасцю прывітаў гасцей на свяце старшыня райвыканкама Міхаіл Грышкевіч. Па словах кіраўніка раёна, яно стала сапраўдным брэндам Пружаншчыны. «Ружанская брама» брала перапынак, каб вярнуцца гучна і ярка.

Як адзначыў Міхаіл Міхайлавіч, рэстаўрацыя комплексу пачалася яшчэ ў 2008-м. За гэты час праведзена значная частка работ, але спыняцца на гэтым не збіраюцца. Згодна з Указам Прэзідэнта выдаткаваны дадатковыя сродкі з фонду па падтрымцы культуры і мастацтва на аднаўленне Беларускага Версалю. Уласна, зараз вядуцца работы па рэстаўрацыі ўсходняга тэатральнага корпуса, плануецца вярнуць гістарычны выгляд ўсходняй аркадзе. Міхаіл Грышкевіч пажадаў усім атрымаць асалоду ад свята і зарадзіцца станоўчымі эмоцыямі.

А ці магло быць інакш? І вось на сцэне з’явіўся першы састаў народнага вакальнага ансамбля Пружанскага Палаца культуры «2+2» з песняй «Спадчына» на словы Аляксандра Казея і музыку Аляксандра Котава?!

Яны саступілі галоўную сцэнічную пляцоўку свята гасцям з Мінска — шоу барабаншчыкаў «Перцы». Гэта было гучна і віртуозна, а рытмы барабанаў выдатна дапаўнялі светлавое афармленне.

Яшчэ да пачатку канцэрта групы «Дразды» да сцэны пачалі прабівацца фанаты Віталя Карпанава і ўсіх астатніх удзельнікаў калектыву, каб зрабіць фота. Ну, а сам канцэрт гурта стаў сапраўдным усплёскам эмоцый. Усё яшчэ і таму, што яго песні добра вядомы маладому пакаленню. Не абышлося без кампазіцыі, якая апошнім часам стала сапраўднай візітоўкай выканаўцаў — «Хата бацькоў». У сценах Ружанскага палаца яна напоўнілася асаблівым сэнсам.

А вось святлом тэрыторыю комплексу запоўнілі мінскія фаершчыкі. Сапраўды, агонь ва ўмелых руках пераўтавараецца ў сапраўднае мастацтва!

Далей на першы план выступілі ўжо вакалісты, якіх госці свята, асабліва фанаты «Х-фактару», вельмі чакалі. На «Ружанскую браму» прыехалі фіналісты і суперфіналісты, бадай, самага рэйтынгавага тэлепраекта краіны.

Адзінаццаць выканаўцаў, якіх выбіралі суддзі і гледачы, за якіх мы разам перажывалі падчас прамых эфіраў, як пасля расказала Ніколь Фургал, упершыню далі канцэрт такім складам. Дарэчы, упершыню пабывалі «іксфактараўцы» і на Брэстчыне, што ўдвая прыемней для жыхароў нашага раёна. Артысты выканалі вядомыя хіты і аўтарскія кампазіцыі, многія з якіх знаходзяцца ў пастаяннай ратацыі беларускіх радыёстанцый. У кожнага вакаліста была свая «фішка». Так, пераможцу першага сезона Андрэя Панісава літаральна акружылі дзеці. Немагчыма было не пачаць танцаваць пад хіты ў выкананні Арцёма Чыркова. Выйшаў да гледачоў Фахрыдзін Хакімаў… Увогуле, пра гэты канцэрт можна расказваць яшчэ вельмі доўга. Таму з нецярпеннем чакаем другі сезон праекта «Фактар.by», які выйдзе на экраны ўжо ў кастрычніку, і спадзяёмся, што ён падорыць краіне яшчэ больш яркіх імёнаў.

Фінальным акордам свята стаў рознакаляровы феерверк. Ён быў дадзены ўжо 21 жніўня і размаляваў начное ружанскае неба яркімі фарбамі. Многія госці пасля прызнаваліся: такога салюту яны яшчэ не бачылі. Ды і само свята, канечне, застанецца ў памяці надоўга. Верым, што яно, як і раней, будзе традыцыйным і ўжо праз год зноў збярэ жыхароў усёй краіны і нават бліжняга замежжа ля сцен велічнага палаца.

Віктар Ільюшчанка, Уладзіслаў Шпарла. Фота Кацярыны Масік

Крыніца: Раённыя будні

Выставка Ольги Гроусс «Отражение»

В Ружанском дворцовом комплексе рода Сапег состоялось открытие персональной выставки Ольги Гроусс «Отражение».

Ольга родилась в г. Житомире (Украина) в семье военнослужащего. Жизнь их семьи – это бесконечная череда переездов в разные места: северные острова Новой земли Заполярья, Батуми в Грузии, Москва, Минск, Брест. В Беларусь семья переехала в 1988 г.

В 1998 г. Ольга окончила математический факультет Белорусского государственного педагогического университета имени М.Танка. Еще в студенчестве Ольга начала искать себя в искусстве – ходила в художественную студию, занималась в народном театре, училась в Независимой школе кино и телевидения, работала ассистентом режиссера в продюсерской компании «Фора-фильм».

Уже имея семью и двоих детей, Ольга поступает в театрально-художественный колледж г. Москвы на отделение художественно-бутафорского оформления спектакля. С первых дней учебы мир засиял новыми красками. «Я даже не думала, что учеба может быть такой увлекательной!» – вспоминает художница.

Сегодня Ольга Гроусс руководит Народной студией «Рисунок и живопись» в Национальном центре художественного творчества детей и молодежи г. Минска, ведет активную творческую жизнь и участвует в выставочных проектах.

Выставка «Отражение» – это путешествие в мир живописи, цвета и эмоций. Картины в разных художественных стилях несут образы городских пейзажей, фигуративной живописи и яркой абстракции. Сейчас она создаёт полотна в стиле «концептуализм».

О своём восприятии жизни Ольга говорит: «Для меня живопись – это возможность изобразить и то, что видишь, и то, что чувствуешь. Взаимодействие внешнего и внутреннего так или иначе присутствует в каждой работе. Любая абстрактная работа всегда имеет отправные точки в реальности, более или менее заметные. Это как зеркало – мир отражается в тебе, а ты – в работах».

Приглашаем всех познакомиться с творчеством Ольги Гроусс до конца сентября 2022 года.

Открытие выставки «Отражение»

Четыре Четверга. Печной кафель XIX века

Завершить наш проект «Четыре четверга» мы бы хотели не просто экспонатом, а целым интерьерным камином, выполненным из кафеля XIX века!

Сказочный, эксклюзивный, неповторимый он привлекает внимание посетителей и является одним из излюбленных мест для фотоснимков.

Кафель находился в усадебном доме рода Трембицких в поселке Интернациональный (Линово) Пружанского района. После демонтажа он оказался в идеальном состоянии, даже не потребовалась реставрация. Среди привезенных керамических плиток были угловые и карнизные, что позволило воссоздать камин в оригинальном виде – как в усадьбе, заложенной на рубеже XVIII–XIX веков Винцентом Трембицким.

На оборотной стороне экспоната есть надпись на польском языке «PRUSZKOW» («Прушков»), что указывает на страну производства. Изразцы были изготовлены в польском городе Прушкув (ранее Прушков) и привезены владельцем усадьбы.

Продолжить чтение Четыре Четверга. Печной кафель XIX века

Свята Ружанская Брама

Четыре Четверга. Поддужный колокольчик XIX века

Продолжаем наш проект «Четыре четверга».

Третий четверг мы посвятим предмету конской упряжи – поддужному колокольчику.

Эта небольшая вещь часто становилась предметом коллекционирования. Данный вид колокольчика называют «поддужным», так как лучшим местом для его крепления служила именно дуга. Хотя подвешивать его могли где угодно: под шеей лошади, на постромках по бокам, на санях и повозках. Поэтому колокольчик называют не только поддужным, но и ямским, дорожным, дужным или упряжным.

С конца XVIII в. до начала XX в., поддужные колокольчики играли заметную роль в народном быту. Они использовались, главным образом, в почтовых и курьерских тройках лошадей, подвешивались под дугой коренника (средней лошади).

Продолжить чтение Четыре Четверга. Поддужный колокольчик XIX века

Проект «Любимая страна». Ружанский дворцовый комплекс

Источник: ЦКС Молодечно

Четыре Четверга. Швейная машинка «TITAN»

Сегодня второй четверг месяца, а это значит, что мы снова расскажем вам про еще один экспонат – швейную машинку «TITAN». В экспозиционном зале музея находится интересная машинка c ручным приводом немецкого производства фирмы «Winselmann».

Швейное дело зародилось вместе с необходимостью шить одежду. Долгое время основными швейными инструментами были шило, крючок и игла с ушком. Именно игла вошла в основу первых швейных машин и остается основой современных.

Первыми в изобретении швейного устройства были голландцы (XIV в.), которые применяли колесную машину для сшивания длинных парусных полотен. Она была очень громоздкая и занимала много места. А вот первый проект малогабаритной швейной машинки был предложен в конце XV века Леонардом да Винчи, но он так и не воплотился в жизнь. Запатентованную швейную машину с ручным приводом создал Томас Сант в 1790 году.

Продолжить чтение Четыре Четверга. Швейная машинка «TITAN»